Przebieg choroby
W początkowym okresie formowania się przepukliny pacjent odczuwa dyskomfort, niekiedy ból w okolicy pachwiny, jądra i górnej, wewnętrznej powierzchni uda. Z czasem podczas większego wysiłku w pachwinie pojawia się miękki guz, który w początkowej fazie zanika po odpoczynku lub przy zmianie pozycji na leżącą. W przebiegu choroby przepuklina stale powiększa się i po dłuższym okresie czasu schodzi do worka mosznowego. Mówimy wtedy o przepuklinie mosznowej. Worek przepukliny potrafi mieć objętość kilku litrów.
Powikłania
Powikłania mogą wystąpić już we wczesnym stadium choroby, kiedy worek przepuklinowy wraz z zawartością uwięźnie i nie daje odprowadzić się do jamy brzusznej. Dochodzi wtedy do ucisku i niedokrwienia uwięźniętego jelita. Prowadzi to do obrzęku i zamknięcia światła jelita i w konsekwencji do rozwoju niedrożności przewodu pokarmowego, a po kilku godzinach do martwicy uwięźniętego jelita. Jest to stan bezpośredniego zagrożenia życia i wymaga operacji w trybie pilnym.
Leczenie
Przepuklina stale powiększa się doprowadzając do istotnego ograniczenia sprawności fizycznej. Stwarza to problemy w pracy i w życiu codziennym, a często zmusza pacjenta do rezygnacji z uprawiania ulubionego sportu.
Jedynym sposobem leczenia przepuklin jest leczenie operacyjne. Najczęściej stosowane metody leczenia to operacje tradycyjne, z wykorzystaniem do rekonstrukcji ubytku własnych tkanek pacjenta. Najbardziej znane są operacje metodą Shouldice’a, Bassiniego i Kirschnera. Drugą grupę stanowią coraz częściej stosowane operacje z plastyką beznapięciową, z użyciem niewchłanialnej siatki polipropylenowej np. met. Lichtensteina. Operacja sposobem Lichtensteina to metoda charakteryzująca się niskim (ok. 1%) odsetkiem nawrotów, niewielkim nasileniem dolegliwości bólowych i pozwalająca na szybki powrót do pełnej sprawności. Kolejna grupa zabiegów to operacje laparoskopowe, w których wrota przepukliny zaopatruje się od strony jamy brzusznej.
Możliwości leczenia przepuklin w Spółdzielni Medicus
Operacje wykonuje się na sali operacyjnej. Kwalifikacja do operacji odbywa się podczas wizyty u chirurga. Pacjent po konsultacji i zleceniu niezbędnych badań podstawowych umawia się na dogodny termin operacji. Zakres badań, jakie musi zrobić pacjent to morfologia krwi, jonogram, parametry krzepliwości, rtg płuc, (jeśli nie posiada aktualnego prześwietlenia), i EKG. W pewnych przypadkach konieczna jest weryfikacja rozpoznania w badaniu usg.
W dniu operacji pacjent powinien być na czczo, zgłosić się o określonej godzinie do gabinetu zabiegowego, gdzie zostanie przygotowany do operacji. Operacja przeprowadzana jest w znieczuleniu miejscowym, pod nadzorem anestezjologicznym (pacjent dostaje dożylnie leki sedatywne i przeciwbólowe) lub w narkozie dożylnej.
Operacja polega na wypreparowaniu i zaopatrzeniu worka przepuklinowego oraz wzmocnieniu tylnej ściany kanału przepuklinowego przy pomocy syntetycznej siatki polipropylenowej beznapięciową metodą Lichtensteina.
Po operacji pacjent przebywa w sali pooperacyjnej, gdzie jest obserwowany i odpoczywa przez pewien czas po zabiegu. Po ok. 1 do 2 godzin udaje się do domu.
Po operacjach przeprowadzanych w Spółdzielni pacjent otrzymuje kartę informacyjną z numerem telefonu lekarza operującego i umawiany jest na wizytę kontrolną za 3 do 5 dni. W razie potrzeby wypisywane jest zwolnienie lekarskie.
Rekonwalescencja
Znieczulenie działa jeszcze przez 2-3 godziny po operacji. W tym czasie należy przyjąć wypisany lek przeciwbólowy. Leki przez pierwsze dni trzeba przyjmować regularnie. W ciągu następnych dni ból wyraźnie zmniejsza się i leki można przejmować tylko w razie potrzeby i w mniejszych dawkach.
Zalecane są lekkie posiłki i unikanie pokarmów ciężkostrawnych, wzdymających oraz napojów gazowanych.
Rana powinna być przykryta opatrunkiem. Po kąpieli ranę należy osuszyć, przetrzeć środkiem odkażającym i założyć świeży opatrunek. Szwy zdejmowane są po ok. 7 dniach.
Od pierwszych dni można chodzić. Wysiłek fizyczny – obowiązuje zasada ¾, tzn. przez 3 miesiące obciążenie do 4 kg. Po tym czasie można wrócić do zwykłych czynności. Powrót do pracy możliwy jest, w zależności od charakteru pracy, po 3 tygodniach do 3 miesięcy. Sportowcy po operacji mogą wrócić do uprawiania sportów wyczynowych.
Lek. Jarosław Agapow